Stefanotis
Stefanotis jest zimozielonym pnączem, charakteryzującym się twardymi i elastycznymi pędami, sztywnymi, skórzastymi, ciemnozielonymi liśćmi o szerokości do 5 cm. a długości do 9 cm. Ceniony ze względu na pachnące, gwiazdkowate kwiaty o białej barwie, sporych rozmiarów (szer. 5 cm- dł. 4 cm). Pojawiają się w postaci baldach a okres ich kwitnienia przypada na czerwiec-wrzesień. To pnącze należy do rodziny trojeściowatych a przywędrowało do nas z Madagaskaru. Stephanotis może być poprowadzony dzięki podpórkom na ścianę i tworzyć ciekawy efekt wizualny. Niehamowany może dorosnąć nawet do 2 m wysokości.
Uprawa:
Wymaga jasnego pomieszczenia, osłoniętego przed bezpośrednim nasłonecznieniem. Lubi przestrzeń, czyli najlepiej czuje się swobodnie, nie ograniczany innymi roślinami. Jeżeli chodzi o temperaturę, to w okresie letnim najbardziej optymalna jest na poziomie 20ºC, zimą musi być niższa, około 12-14 ºC. Podlewanie w okresie wzrostu obfite, odwapnioną i letnią wodą, tak aby podłoże było stale wilgotne. Po przekwitnięciu podlewanie stopniowo ograniczamy, a w okresie spoczynku październik-styczeń podlewamy minimalnie, aby nie przesuszyć podłoża. W okresie intensywnej wegetacji powinniśmy często zraszać roślinę. Nawożenie umiarkowane, co da tygodnie, od kwietnia do września. Podłoże powinno być próchnicze, przepuszczalne z dobrym drenażem. Możemy wykorzystać ziemię doniczkową uzupełnioną piaskiem. Młode okazy najlepiej przesadzać co roku, a starsze już rzadziej. Po przekwitnięciu zbyt wybujałe pędy, można przyciąć.
Szkodniki i choroby:
Stefanotis jest podatny na tarczniki, wełnowce, przędziorki. Oprócz tego jest bardzo wrażliwy na zmiany warunków, dlatego nie należy go przemieszczać, przekręcać, gdyż może się to zakończyć gubieniem pąków kwiatowych i liści.