Podkolan biały
Gatunek byliny należący do rodziny storczykowatych.
Występuje w Europie, Azji, północnej Afryce. W Polsce na całym obszarze, choć w ostatnich latach coraz rzadziej spotykany.
Łodyga pojedyncza, prosta, wzniesiona, kanciasta, nie rozgałęziająca się. Osiąga wysokość do 50 cm. Posiada dwa duże liście odziomkowe, które oskrzydlonym ogonkiem obejmują dolną część łodygi. Wyrastają na łodydze naprzeciwlegle. Są one odwrotnie jajowate, owalne, falowane. Oprócz nich występują bardzo małe, siedzące, lancetowate liście łodygowe, ustawione skrętolegle.
Pojedyncze, białe kwiaty tworzą na szczycie łodygi grono. Budowa kwiatu typowa dla storczyków.
Korzeń posiada zawsze dwie bulwy; jedna jest tegoroczna, druga z poprzedniego roku. Z zeszłorocznej bulwy wyrasta pęd nadziemny, tegoroczna bulwa gromadzi substancje zapasowe dla przyszłorocznego pędu.
Występuje w świetlistych lasach liściastych i zaroślach, na polanach i porębach, na świeżych, średnio próchnicznych glebach.
Kwiaty zapylane są przez ćmy, które wabione są za pomocą intensywnego zapachu, przyjemnego także dla ludzi.
Roślina kwitnie od maja do lipca. Nasiona rozsiewane są przez wiatr.