Piwonia drzewiasta „pusta” czerwona
Piwonie nie są kwiatami, które w ostatnim czasie cieszą się ogromną popularnością, a szkoda, gdyż z pewnością na to zasługują. U rośliny tej wyróżniamy wiele odmian, które mogą różnić się między sobą wieloma cechami, dzięki czemu możemy przełamać monotonię ogrodu, hodując tylko jeden gatunek kwiatów. Dzisiaj zajmiemy się dokładniej tymi roślinami.
Do uprawy wybieramy stanowiska słoneczne. Tylko w pełnym słońcu będziemy mogli cieszyć się wspaniale rozwijającymi się kwiatami. Z racji tego, iż piwonie posiadają bardzo łatwo łamiące się łodygi oraz gałązki, dbamy o to, by nie były wystawiona na silne działanie wiatrów, ani innych czynników, które mogłyby je uszkodzić. Równie ważne jest podłoże. Powinno być próchnicze i żyzne, o obojętnym pH. Raczej słabiej rozwijają się w glebach zbitych, niż w luźnych.
Jeżeli nasze piwonie są już posadzone, możemy od razu je podlać. Robimy to regularnie, a w okresie letnim, kiedy pojawiają się kwiaty, robimy to szczególnie obficie. Do wody, co jakiś czas dodajemy nawozy do roślin kwitnących, szczególnie fosforowe oraz potasowe. Jeżeli nie zabezpieczymy ich na zimę, mogą przemarznąć i jej nie przetrwać. Dlatego właśnie ściółkujemy glebę, by nie przemarzły korzenie, a w okresie przedzimowym osłaniamy całą roślinę.
Piwonie drzewiaste osiągają znacznie większe rozmiary niż poprzednia odmiana, nie tylko całościowe, ale również kwiatów, które mogą mieć po kilkanaście centymetrów średnicy. Wyróżniamy kolory różowe, czerwone, białe, czasem także mieszanki tych kolorów, a bardzo rzadko także żółte. Wyróżniamy tutaj między innymi odmiany chińskie, kwitnące w czerwcu, o kwiatach pełnych, a także japońskie, czyli półpełne lub pojedyncze, kwitnące 2-3 tygodnie wcześniej.
Piwonie są idealnymi roślinami do sadzenia pojedynczo. Nie muszą rosnąć na rabatach kwiatowych, aby się pięknie prezentowały, a przy dostępie do światła słonecznego oraz przy odpowiedniej pielęgnacji, będziemy mogli cieszyć się pięknymi i dużymi kwiatami.