Passiflora
Pochodzi z górskich rejonów Meksyku i Ameryki Środkowej. Passiflora jest pnączem, potrzebuje podpory do wspinania się, jest szybko rosnąca, posiada duże ozdobne kwiaty, które pozostają otwarte przez maksymalnie 2 dni. Roślina kwitnie po raz pierwszy po 1-3 latach. Aby powstały owoce, kwiaty Passiflory ligularis muszą zostać zapylone ręcznie, ponieważ nie są samopylne. Kwiaty innych odmian, pomimo samopylności, zapyla się ręcznie z uwagi na budowę kwiatów. Owoce dojrzewają 70-80 dni po zapyleniu. Gatunki Passiflory są zwane także męczennicami jadalnymi lub marakujami.
Passiflora powinna być hodowana w pełnym słońcu, więc byłoby dobrze, aby wiosną i latem stała na dworze. Im większa jest ekspozycja rośliny na słońce, tym częściej trzeba spryskiwać ją wodą. Wiosną należy nawozić nawozami wieloskładnikowymi, najlepiej w pełni organicznymi.
Większość gatunków marakui nie jest odporna na mrozy. Zimą należy zapewnić Passiflorze ligularis temperaturę w okolicy 15°C, lecz nie niższą niż 13°C. Passiflora edulis powinna zimować w temperaturze 6-8°C. Zimą należy zapewnić roślinom także jasne pomieszczenie i dość mocno ograniczyć podlewanie.
W marcu możemy wnieść rośliny do cieplejszego pomieszczenia, ponieważ wtedy zaczynają rozwijać się nowe pędy. Passiflory przesadza się także w marcu, co 2-3 lata. Przed wybudzeniem się rośliny z zimowego spoczynku (na początku Marca) należy przyciąć wszystkie pędy o 1/3 lub półroczne siewki na wysokości 10-15 cm od ziemi, czyli nad 4-8 oczkiem. Wspomaga to rozkrzewianie się i przyspiesza czas pierwszego kwitnienia.
Jesienią, po dojrzeniu owoców można także skrócić zbyt długie pędy. Marakuja, jako pnącze, posiada wąsy. Nie należy dopuścić to tego, aby wąsy oplątywały pędy, ponieważ to osłabia kwitnienie. Należy zapewnić roślinie podpory i w razie potrzeby przywiązywać do nich pędy. Korzenie rosną płytko, więc roślina czerpie duże korzyści z organicznej wyściółki na wierzchu podłoża. Podlewać należy regularnie, ziemia powinna być stale wilgotna podczas owocowania.