Jedna z piękniejszych roślin doniczkowych, żyjąca w stanie dzikim w Ameryce Południowej i Środkowej. Monstera to wiecznie zielone, półepifityczne, krzewiaste pnącze obejmujące ponad 20 gatunków. Liście duże sercokształtne, skórzaste, wraz z wiekiem głęboko powycinane, z otworami w blaszce liściowej. niektóre o długich zwisających korzeniach powietrznych. Kwiatostan ma kształt kolby otoczonej pochwą, pojawiający się u starszych okazów, choć nie jest to częste. Owoce monstery są jadalne, ale mogą powodować podrażnienia błony śluzowej, dlatego radzi się ich nie jeść. Najbardziej popularną monsterą jest Monstera deliciosa (Monstera wonna) charakteryzująca się ogromnymi tarczowatymi liśćmi, osadzonymi na długich ogonkach, z głębokimi wcięciami i zaokrąglonymi dziurami, których średnica może dochodzić nawet 100 cm. Wysokość tego gatunku dochodzi do 200 cm. Na uwagę zasługuje Monstera pertusa, charakteryzująca się szybkim rozrostem i gęstym pokrojem. Na liściach wzdłuż nerwu głównego obecność owalnych dziur o zróżnicowanej wielkości.
Monstera nie ma zbyt wygórowanych wymagań, jest dość łatwą w uprawie. Mimo że są to rośliny tropikalne, bardzo dobrze znoszą warunki panujące w mieszkaniu. Wymaga stanowiska jasnego do półcienistego i nie znosi bezpośredniego nasłonecznienia. Temperatura 18-22ºC sprzyja szybszemu rozrostowi, ale równie dobrze zniesie niższą temperaturę np. 15ºC, choć wówczas powoli rośnie. Nie należy jej odcinać korzeni powietrznych.
Podłoże: ziemia znormalizowana lub substrat torfowy (pH 5-6,5). Lubi stałą, umiarkowaną wilgotność, w okresie letnim podlewamy systematycznie i obficie, letnią wodą, zimą umiarkowanie. W okresie letnim liście możemy spryskiwać odwapnioną wodą, co będzie miało dobry wpływ na roślinę oraz sprawi, że liście będą miały połysk. Monsterę nawozimy umiarkowanie od marca do sierpnia, co tydzień.
Przesadzanie najlepiej wykonać, zanim roślina zacznie wypuszczać nowe liście, czyli marzec-kwiecień, małe rośliny co roku, starsze co 2-3 lata. Gdy monstera stanie się zbyt wysoka, albo wraz z rozwojem utraci dolne liście, wówczas możemy ją obniżyć. Zabieg ten polega na obcięciu górnej partii rośliny poniżej miejsca, z którego wyrasta duża ilość korzeni powietrznych, następnie sadzimy ją do donicy.
Podatna na mszyce, wełnowce, tarczniki.