Imbir
Imbir lekarski w postaci kłącza można dostać w wielu sklepach.
Jest wieloletnią rośliną zielną dorastającą do 1 m posiadającą grube, mięsiste kłącze. Kwiaty imbiru są zebrane w kłosokształtne kwiatostany, mają barwę zielonkawożółtą z fioletową warżką.
Pochodzi z Azji, uprawiany obecnie we wszystkich rejonach klimatu tropikalnego, jednak największe plantacje występują w Australii, Indiach, zachodniej Afryce i Ameryce Środkowej.
Zasosowanie:
Ze względu na swoje silne działanie bakteriobójcze, dodatek imbiru zabezpiecza w pewnym stopniu potrawy przez zepsuciem.
Kłącze imbiru posiada szereg zastosowań leczniczych: można go stosować w leczeniu zaburzeń trawienia (szczególnie w tych, którym towarzyszą wymioty), do leczenia przewlekłego zapalenia jelit oraz pomocniczo w zatrzymaniu moczu. Posiada również działanie wiatropędne, a systematycznie używany jako dodatek do potraw - zapobiega powstawaniu wzdęć.
Uprawa:
Najcenniejsze są świeże kłącza imbiru. Można je mieć na bieżąco hodując roślinę w domu, imbir bowiem nadaje się do uprawy doniczkowej w naszych mieszkaniach. Nie jest rośliną wymagającą. Należy hodować ją trzymając doniczkę na oknach wschodnich i zachodnich, by nie docierało do niej zbyt dużo światła - nie lub bezpośredniego słońca. Nie ma specjalnych wymagań odnośnie podłoża czy podlewania. Jak każda roślina potrzebuje więcej wody gdy jest ciepło, a nieco mniej zimą. Podłoże uniwersalne jest dla niego wystarczające.
Latem można wysadzić roślinę do gruntu, a przed zimą lub przy wykopywaniu kłącza do celów spożywczych odciąć kawałek kłącza z dużą ilością oczek i rozpocząć hodowlę nowego egzemplarza w domu. Oszczędzi nam to problemów z przechowywaniem dużego okazu przez zimę w mieszkaniu. Do kiełkowania nalezy przygotować żyzne podłoże, nakryć pojemnik folią, zapewnić dużo światła i temperaturę 20-25oC. Kłącze sadzimy niezbyt głęboko - ok. 2 cm poniżej powierzchni doniczki.