Groch jadalny
Groch należy do roślin strączkowych. Poszczególne odmiany grochu łatwo rozpoznać po długości i kształcie strąka oraz wielkości i barwie nasion. Groch dzielimy na dwie grupy: cukrowe i łuskowe, o gładkim nasieniu i pomarszczonym nasieniu. Te ostatnie zawierają większą ilość cukru od gładkich, ale również są bardziej wrażliwe na niekorzystne warunki klimatyczne. Dlatego nie zaleca się ich do wczesnego sadzenia.
Groch zielony jest bardzo wartościowym warzywem. Nadaje się do spożycia zarówno na surowo, jak i do robienia przetworów. Posiada dużą wartość odżywczą, gdyż zawiera skrobię, cukry oraz białka. W grochu jest również spora dawka żelaza oraz witamin: A, B1, B2 i C. Po pasteryzowaniu, ilość witaminy C zmniejsza się o połowę.
Jest rośliną klimatu umiarkowanego. Woli miejsca nasłonecznione, a ciepła woda w okresie kwitnienia wpływa korzystnie na plon. Upały oraz susza przyspieszają dojrzewanie nasion, ale przy mniejszym plonie. Odporny na przymrozki (do -4 stopni), ale przy tak niskiej temperaturze należy szczególnie uważać na kwiaty – są mniej odporne i ulegają szybkiemu uszkodzeniu. Odmiana łuskowa o gładkich nasionach jest najbardziej odporna na chłody. Odmiana o pomarszczonych nasionach potrzebuje dostatecznie ogrzaną ziemię. W przeciwnym razie, wschodzi dużo gorzej.
Groch nie powinien być uprawiany po sobie, ani też po innych warzywach strączkowych. Sam w sobie jest doskonałym przedplonem dla innych warzyw wysadzanych na przełomie lipca i sierpnia (kalafior, kapusta pekińska, szpinak, kalarepa i inne).