Chryzantemy
Chryzantemy stanowią bardzo liczną grupę roślin kojarzonych przede wszystkim z jesienią. Znamy je także jako okazałe kwiaty cięte, które możemy zakupić w każdej kwiaciarni.
W większości pochodzą z Korei, Chin oraz Japonii. W Polsce bardzo często spotykane są pod nazwą złocienie. Do tej grupy zaliczymy rośliny uprawiane zarówno w szklarni (złocień ogrodowy) oraz w gruncie (np. złocień arktyczny, złocień ogrodowy, złocień koreański). Ich wysokość zależnie od gatunku jest bardzo zróżnicowana i może wynosić od 25 cm, sięgając nawet do 250 cm. Występują w barwie białej, czerwonej, brązowej, różowej, żółtej. Ich kwiaty możemy podzielić na pojedyncze, anemonowe i pełne. Dzielą się także na igiełkowe, daliowate, astrowate. W okresie jesiennym zwłaszcza w okolicach listopada w sprzedaży pojawia się masa pięknych odmian chryzantem Te piękne okazy są traktowane jako rośliny sezonowe.
Uprawa:
Warto wiedzieć, że złocienie to kwiaty krótkiego dnia. Ta cecha sprawia, że większość z nich zakwita tak późno.
Chryzantemy z pewnością upiększą mieszkanie swymi wyrazistymi kwiatami. Niskie odmiany z grupy szklarniowych jak najbardziej się nadają do takiej uprawy. Trzeba jednak pamiętać, że roślina po przekwitnięciu nadaje się do wyrzucenia. Większość z tych najpiękniejszych chryzantem nie nadaje się do uprawy gruntowej ze względu na wrażliwość na ujemne temperatury.
Część z chryzantem można uprawiać w gruncie. Przykładem jest złocień koreański. Jest on bardziej wytrzymały na mróz i występuje w licznych barwach. Kwitnie późną jesienią. Chryzantemy te mogą osiągać nawet kilkadziesiąt centymetrów wysokości, przy czym są najczęściej szersze jak wyższe. Aby kwitnienie było obfitsze należy na początku lata uszczykiwać wierzchołki. Ten zabieg zapewni silniejsze rozkrzewienie, a w konsekwencji większą ilość wytworzonych kwiatów. Gatunek ma wielorakie zastosowanie. Sprawdzi się zarówno na rabatach, w grupach bądź też na skalistych aranżacjach.
Złocień arktyczny oraz złocień Zawadzkiego nadają się na skalne zestawienia. Oba gatunki charakteryzują się płożącym pokrojem i osiągają odpowiednio 30 i 40 cm wysokości. Złocień arktyczny kwitnie od września do października kwiatami o białych płatkach i zielonkawym środku. Natomiast kwiaty złocienia Zawadzkiego pojawiają się już w sierpniu, charakteryzując się jasnoróżowymi płatkami.
Złocienie ogrodowe są bardziej zróżnicowane pod względem barw i formy kwiatów, ale niestety bardziej wrażliwe na niskie temperatury. Mimo zimowego okrycia mogą nie przetrwać tej pory roku. Bardzo wytrzymałym reprezentantem tej grupy jest jastruń najczęściej zwany margarytką. Ich kwiaty mogą osiągać nawet do kilkunastu centymetrów średnicy. Występuje w wielu odmianach. Charakteryzuje się wcześniejszym kwitnieniem- od lipca do jesieni. Kwiaty w barwie białej z żółtym środkiem.
Chryzantemy preferują gleby żyzne, próchnicze i zasobne w składniki pokarmowe. Ciężkie gleby zwiększają prawdopodobieństwo zmarznięcia rośliny. Najodpowiedniejsze stanowisko powinno być dobrze nasłonecznione. Ze względu na ich „żarłoczność” w okresie wzrostu wymagają systematycznego nawożenia, do dwóch razy w miesiącu. Najlepiej stosować nawóz w formie płynnego roztworu. Co 3-4 lata należy rośliny przesadzić w nowe miejsce. Po przekwitnięciu rośliny należy przyciąć na wysokość około 10 cm.
Choroby i szkodniki:
Aby chryzantemy nam pięknie i zdrowo kwitły należy zapewnić im optymalne warunki rozwoju. Zdarza się, że rośliny czasami mogą zostać zaatakowane przez choroby bądź szkodniki. Z chorób mogących wystąpić grozi nam mączniak prawdziwy. W przypadku pojawienia się choroby należy wykonać oprysk odpowiednim środkiem. Zabieg należy do trzech razy powtórzyć. Poza mączniakiem warto wspomnieć także o rdzy objawiającej się rdzawymi plamami na liściach. Bakteryjna zgnilizna pędów jest kolejną poważną chorobą na którą mogą zapaść chryzantemy.
Duża wilgotność, często wynikająca ze zbytniego zagęszczenia, może spowodować pojawienie się szarej pleśni.
Do szkodników mogących zaszkodzić tej grupie roślin jest m.in. węgorek chryzantemowiec. Węgorek jest przedstawicielem nicieni i można jemu zapobiegać stosując doglebowo specjalne środki ochronne. Z pozostałych szkodników należy wymienić przędziorka chmielowca, wciornastka zachodniego, piętnówki, ślimaki, miniarki oraz mszyce. W przypadku ich pojawienia należy zastosować odpowiedni środek owadobójczy.