Azalia doniczkowa
Delikatną azalię traktuje się zwykle jako roślinę jednorazową. Często na skutek nieprawidłowej pielęgnacji traci ona liście oraz kwiaty i szybko kończy swój żywot na śmietniku. Wiele osób sądzi, że azalia nigdy powtórnie nie zakwitnie w mieszkaniu, tymczasem nie jest to prawda.
Azalie doniczkowe pochodzą od roślin Rhododendron simsii, sprowadzonych z Dalekiego Wschodu, głównie z południowych Chin. W wyniku krzyżówek z innymi gatunkami oraz prac hodowlanych powstało bardzo dużo odmian różniących się barwą, kształtem kwiatów i liści. Są one uprawiane głównie jako rośliny doniczkowe i sprzedawane pod wspólną nazwą mieszańców indyjskich.
Warto wiedzieć, że azalie należą do rodziny wrzosowatych. W naturze rosną w chłodnych i wilgotnych lasach, dlatego też źle się czują w nowoczesnych suchych i ciepłych mieszkaniach. Uważane są za rośliny gwałtownie reagujące na wszelkie zmiany warunków.
Azalia wymaga widnego stanowiska, ale nie może stać bezpośrednio na słońcu. Pamiętajmy jednak, że uprawiana w głębi mieszkania nie kwitnie i choruje.
Azalie nie tolerują suchego powietrza. Dlatego należy je uprawiać w doniczkach ustawionych w szerokich misach o dnie wyłożonym kamykami. Wlana tam woda parując, podnosi wilgotność powietrza wokół roślin. Ponieważ azalie nie lubią też ciepła i najlepsza dla nich temperatura to około 16°C, powinniśmy ustawić je jak najdalej od kaloryferów. Ciepło ma istotny wpływ na długość kwitnienia roślin. Uprawiane w chłodnych pomieszczeniach kwitną ponad cztery tygodnie, w ciepłych mogą zrzucić kwiaty i liście już kilka dni po przyniesieniu z kwiaciarni.
Azalia ma niewielki system korzeniowy, dlatego trzeba ją uprawiać w płaskich misach (tak zwanych azaliowych). Podłoże musi mieć odczyn kwaśny (pH około 5); najlepiej kupić specjalne podłoże do uprawy różaneczników. Kwitnących roślin nie przesadzamy; jeśli przeszkadza nam wygląd plastikowej doniczki produkcyjnej, możemy umieścić ją w estetycznej osłonce, np. ceramicznej. Azalię można przesadzić dopiero po przekwitnięciu, w kwietniu lub maju. Nie wolno usuwać z korzeni starej ziemi - trzeba wstawić całą bryłę korzeniowa do nowej doniczki i obsypać ją podłożem. Do podlewania roślin używamy miękkiej wody deszczowej lub w ostateczności przegotowanej ("kranówa" zwykle powoduje żółkniecie liści).
Azalie należy podlewać obficie, by ziemia w doniczce była stale wyraźnie wilgotna. Jeśli podłoże przeschnie, azalie z pewnością zrzucą kwiaty i część liści, bowiem są to jedne z najwrażliwszych na przesuszenie roślin doniczkowych. Od kwietnia do września zasilamy je specjalnymi nawozami dla różaneczników. W lipcu powinniśmy natomiast zastosować nawozy z większą zawartością potasu i fosforu, które korzystnie wpływają na zimowe kwitnienie.
Po przekwitnięciu kwiatów możemy skrócić nieco najdłuższe pędy, a podczas całego sezonu wegetacyjnego często uszczykiwać wierzchołki, aby roślina silnie się rozkrzewiała. Wpłynie to korzystnie na liczbę zawiązywanych pąków, a tym samym na obfitość kolejnego kwitnienia.
Azalie na okres lata najlepiej zadołować w ogrodzie, w miejscu zacisznym, ocienionym i wilgotnym. Pod doniczkami zostawiamy trochę wolnej przestrzeni, aby miał się gdzie zbierać nadmiar wody. W upalne dni rośliny często zraszamy, a z nastaniem chłodniejszych wrześniowych dni przenosimy do mieszkania i ustawiamy w takim miejscu, aby temperatura nie przekraczała 18°C. Przez cały czas należy je regularnie podlewać. Po zawiązaniu się paków kwiatowych roślin nie należy przestawiać lub zmieniać im dotychczasowych warunków, np. obficiej podlewać.
Azalie doniczkowe są wrażliwe na mróz, nie przetrwają w gruncie naszej zimy.
Dobrze pielęgnowana azalia doniczkowa kwitnie gdy za oknem na dobre zagoszczą listopadowe szarugi.