ABC uprawy storczyków

Jest wiele rodzajów storczyków i nie można uprawiać ich wszystkich w jednakowych warunkach. Część  będzie wymagała takich temperatur, warunków oświetlenia i wilgotności powietrza, które w naszych mieszkaniach, zwłaszcza tych ogrzewanych zimą wysuszającymi powietrze grzejnikami, trudno zapewnić. Uprawiając je musimy pamiętać, że podstawą powodzenia naszej uprawy jest przestrzeganie kilku zasad przeniesionych z natury.

Podstawowe potrzeby naszych storczyków to:

ŚWIATŁO

Jego ilość uzależniona jest od konkretnego gatunku. Pamiętajmy, że barwa i wygląd liści są wskazówką dotyczącą wyboru miejsca uprawy tych roślin: ciemnozielone świadczą o niewielkim zapotrzebowaniu na światło, a szarozielone - o sporym zapotrzebowaniu. Należy też obserwować nasze rośliny: za dużo światła - liście stają się żółtawe, za mało światła - liście są ciemnozielone. Kiedy  porcja światła będzie właściwa, liście będą koloru zdrowej, błyszczącej zieleni, a roślina będzie regularnie kwitła.

Oczywiście należy pamiętać też o zachowaniu innych koniecznych parametrów bo przecież nie tylko światło wpływa na powodzenie naszej uprawy.

TEMPERATURA

Storczyki wymagają w ciągu dnia temperatury w zakresie od 13 do 32 oC  a w nocy od 10 do 21 oC., w zależności od ich naturalnych warunków. Dzielą się na trzy podstawowe kategorie: zimno-, średnio- i ciepłolubne.

Zimnolubne np. Cymbidium, Odontoglossum, Masdevalie, najlepiej czują się przy dziennej temperaturze 16-21 oC lub  niższej. Nocą temperatura około 10 oC.

Wymagające średnich temperatur np. Paphiopedilum, Cattleya, niektóre Oncidium : w dzień - 18-24 oC ,  w nocy - 13-16 oC.

Ciepłolubne, np. Phalaenopsis, Dendrobium, większość Vanda : dzień 21-29 oC i w nocy 18-21 oC.

Bardzo ważne jest utrzymywanie różnicy między temperaturami dnia i nocy. 

PODLEWANIE

Jest to bardzo istotna rzecz w hodowli tych pięknych roślin. Najlepiej stosować zasadę: podłoże pomiędzy jednym a drugim podlaniem powinno wyraźnie przeschnąć. Mniej szkodliwe jest zbyt  skąpe niż zbyt obfite podlewanie. Najlepiej rośliny należy nawadniać w godzinach przedpołudniowych, tak aby obeschły całkowicie przed nocą. Proszę pamiętać, że zbyt długo zalegająca w podłożu woda może doprowadzić do zgnilizny korzeni i w szybkim czasie do uśmiercenia naszej rośliny. Woda  do podlewania storczyków powinna być wodą miękką, o niskim zasoleniu, lekko kwaśna (pH 4,5-6,0). 

WILGOTNOŚĆ POWIETRZA

Storczyki lubią dość wysoką wilgotność powietrza. W naturze regularnie podlewane są przez obfite, tropikalne deszcze, ale dość szybko przesychają wisząc na gałęziach drzew, z dala od ziemi.

Zapewnienie domowym storczykom właściwej wilgotności powietrza może my osiągnąć np. przez stawianie doniczek ze storczykami nad kuwetami wypełnionymi keramzytem zalanym wodą. To najprostsza i najtańsza metoda. Oczywiście można też budować szklane orchidaria, stosować specjalistyczne nawilżacze powietrza, itp.

„WIATR”

Storczyki potrzebują stałego ruchu świeżego powietrza. W naturze wiszą przeważnie wysoko nad ziemią i są kołysane przez wiatr. Co to powoduje? Roślina nie ma zbyt długo wody ani wokół korzeni, ani na liściach, w związku z czym pamiętajmy, że i u nas w domu nie będzie się dobrze czuła mając godzinami mokre liście lub zalane korzenie. Zalegająca w kącikach liści, w stożku wzrostu lub przy korzeniach woda  może doprowadzić do rozwoju chorób bakteryjnych a w konsekwencji nawet do śmierci rośliny.

Storczyki „parapetowe” powinny mieć więc zapewniony ruch powietrza – osuszy to roślinę ze zbędnej wilgoci. Można wykorzystać w tym celu wiatraczki komputerowe lub normalne domowe wentylatory. Należy jedynie pamiętać, że temperatura tego sztucznego wiatru nie może być drastycznie różna od temperatury otoczenia. Zimą raczej nie otwierajmy okien żeby „przewietrzyć” storczyki, może się to źle dla nich skończyć.

NAWOŻENIE

W warunkach domowych aby zapewnić storczykom właściwy rozwój i piękne kwitnienie możemy stosować zarówno nawozy organiczne (np. rozcieńczony obornik) jak i sztuczne, o niewielkim stężeniu.  Obecnie mamy w handlu spory ich wybór. Ważne jest aby nawożenie przeprowadzać przy słonecznej pogodzie i aby bryła korzeniowa nie była zbyt sucha.    

PODŁOŻE

Podstawowe wymagania dla podłoża:

  • duża porowatość,
  • dobra przepuszczalność, ale ze zdolnością do zatrzymywania wody i soli mineralnych,
  • stały, lekko kwaśny lub kwaśny odczyn (pH 4,5 - 6,0) w zależności od gatunku.  

Chcąc stworzyć dobre podłoże łączy się najczęściej kilka wzajemnie uzupełniających się komponentów. Są to m.in.:

  • kora sosnowa kompostowana przynajmniej rok,
  • torf wysoki ,
  • suche liście bukowe,
  • węgiel drzewny,
  • keramzyt,
  • styropian,
  • łupiny orzeszków ziemnych pozbawione wewnętrznej „koszulki",
  • chipsy kokosowe.

Każdy ze składników spełnia inną rolę: rozluźnia, zapobiega procesom gnilnym, nawozi, poprawia zatrzymywanie soli mineralnych, itd. Kwestią naszego doświadczenia i wyboru jest czy chcemy kupować gotowe podłoże, czy też tworzyć własne kompozycje.

Pamiętajmy aby przed umieszczeniem rośliny w podłożu, zrobić  na spodzie doniczki drenaż. Powinna to być warstwa sięgająca od 1/4 do 1/3 wysokości doniczki. W tym celu możemy użyć keramzytu o większej granulacji, dużych kawałków kory, styropianu.